Mieszane dwuliniowo – progresywne

Jak to działa

Dwuprzewodowo-progresywny układ centralnego smarowania jest odmianą układu dwuprzewodowego, w którym wyjście rozdzielacza dwuprzewodowego nie zasila bezpośrednio punktu smarowania, lecz rozdzielacz progresywny.

Pozwala to z m.in. na zwiększenie liczby punktów smarowania obsługiwanych przez rozdzielacz dwuprzewodowy (a co za tym idzie i przez cały układ). Jednak rzadko właśnie to jest przyczyną zamontowania rozdzielacza progresywnego, gdyż można po prostu zamontować drugi rozdzielacz dwuprzewodowy. Częściej rozdzielacz progresywny montuje się dlatego, że niektóre punkty odbioru smaru wymagają podania dużo mniejszych ilości środka smarnego niż pozostałe.

Rozdzielacze dwuprzewodowe maja możliwość regulacji, ale należy pamiętać, że zakres ten jest ograniczony i nie jest zalecana praca rozdzielacza z niewielką wydajnością. Zastosowanie rozdzielaczy progresywnych pozwala na zastosowanie jednego odgałęzienia z przewodów głównych i rozdzielacza dwuprzewodowego oraz rozdzielaczy progresywnych do zasilania nawet kilkudziesięciu punktów niewielkimi porcjami smaru. Ponadto rozdzielacz progresywny można przyłączyć do jednego wyjścia z rozdzielacza dwuprzewodowego, a pozostałe jego wyjścia mogą zasilać punkty smarowania bezpośrednio. Ma to zastosowanie, gdy w niedużej odległości od siebie znajdują się węzły tarcia o bardzo zróżnicowanym zapotrzebowaniu na środek smarny (np. łożysko ślizgowe i uszczelnienie wału).

Wady i zalety

Zalety układów mieszane dwuliniowo – progresywnych	Wady układów mieszane dwuliniowo – progresywnych
niezawodność systemu wysokie ciśnienia pracy możliwość budowania bardzo rozległych układów mała wrażliwość na zmiany temperatury precyzyjne dawkowanie środka smarnego modułowa budowa umożliwiająca łatwą rozbudowę różnorodność wariantów i typów	wysokie koszty inwestycji utrudnione zdalne monitorowanie pracy rozdzielaczy wrażliwość na zanieczyszczenia

Zastosowanie

Układy dwuprzewodowo-progresywne przeznaczone są głównie do smarowania maszyn i urządzeń o bardzo dużej liczbie punktów smarowych, pracujących w trudnych warunkach i wymagających średnio-intensywnego dozowania środka smarnego. Mogą one podawać smary o klasie konsystencji do 2 wg NLGI.

Liczba punktów smarowania układu dwuprzewodowo-progresywnego może dochodzić do 1200. Jeśli mają pracować w zakresie temperatur ujemnych (do -25 °C) oraz podawać smar w drugiej klasie konsystencji to odległość do najdalszego punktu nie powinna być większa niż 100 m (licząc po długości przewodów). Gdy temperatury otoczenia nie są niższe niż 0 °C i / lub stosowany będzie rzadszy smar to odległości te mogą być większe.

Często wykorzystuje się je do smarowania dużych maszyn roboczych (ładowarki, koparki, maszyny rolnicze, górnicze, budowlane). W przemyśle znajdują natomiast zastosowanie przy smarowaniu całych ciągów technologocznych takich jak linie ciągłego odlewania stali i walcownie w hutach, linie rozlewnicze i pakujące w przemysle spożywczym, linie pakujące w przemyśle cementowym i wapienniczym a także maszyny papiernicze.

Zakres stosowania układów mieszanych dwuliniowo – progresywnych
Rodzaj środka smarnego	smar o klasie konsystencji do 2 wg NLGI
Liczba punktów smarowania	do ok. 1200
Odległość od pompy do najdalszego punktu smarowania	100 m (dla smaru klasy 2 i w temp. do -25°C)
Zapotrzebowanie punktów na środek smarny	średnie lub duże
Zakres temperatur pracy	od -25 do +70 °C