Natryskowe

Jak to działa

Układy natryskowe HSA firmy Lincoln są układami przeznaczonymi do automatycznego podawania wysokoprzyczepnego smaru o klasie konsystencji do 1. włącznie bezpośrednio na powierzchnię zęba w mocno obciążonych zębatych przekładniach otwartych.

Ten środek smarny podawany jest z pompy tłokowej i natryskiwany w ściśle odmierzonej ilości na powierzchnię zęba sprężonym powietrzem poprzez szerokokątowe dysze.

W celu ułatwienia montażu i późniejszej obsługi układ może być przygotowany jako dwa zestawy: pompa z płytą przygotowania powietrza (zawierającą zawór odcinający, filtr powietrza, manometr i regulator ciśnienia) i płytą ejektorową (na której następuje rozdzielenie smaru na płyty natryskowe poprzez ejektory odmierzające porcje smaru) oraz płyty natryskowe (z dyszami i z zamontowanym rozdzielaczem dozującym smar do poszczególnych dysz).

W układach natryskowych zazwyczaj stosuje się pompy o napędzie pneumatycznym montowane bezpośrednio na 200 l beczce ze smarem lub przyłączane do kontenera o pojemności ok. 600 kg. Dzięki zastosowaniu opakowania fabrycznego, unika się dodatkowego przepompowywania środka smarnego, minimalizuje to także możliwość dostania się do niego zanieczyszczeń.

Gdy nie ma instalacji sprężonego powietrza lub jedna pompa ma obsługiwać kilka zębników o zróżnicowanym zapotrzebowaniu na środek smarny to można zastosować pompę wieloprzewodową o napędzie elektrycznym typu P215 z własnym zbiornikiem na środek smarny.

Pompa tłoczy środek smarny do instalacji smarowej gdzie trafia on na płytę ejektorową. Ejektor podczas cyklu pracy podaje określoną ilość środka smarnego do płyty montażowej, na której zamontowane są dysze natryskowe. Rozdzielenie i dawkowanie środka smarnego na dysze następuje przez rozdzielacz progresywny również zamontowany na płycie montażowej. W dyszy środek smarny jest porywany przez powietrze i pod jego ciśnieniem wyrzucany przez otwory na natryskiwaną powierzchnię.

Dysze dostarczane są w kilku wariantach. Wybór wariantu zależy od żądanego stopnia zautomatyzowania i kontroli układu. Najprostsze są dysze niekontrolowane SD, które są najtańsze i najbardziej odporne na wszelkie zanieczyszczenia, a mogą pracować już przy ciśnieniu 3 barów. Ich wadą jest duże zużycie powietrza oraz brak możliwości monitorowania ich pracy. Dysze kontrolowane SDL charakteryzują się mniejszym zużyciem powietrza oraz możliwością indywidualnego monitorowania ich pracy. Do wad należy zaliczyć wyższą cenę oraz konieczność zapewnienia powietrza o ciśnieniu co najmniej 6 bar. Dysze kontrolowane mogą być również monitorowane elektrycznie przy pomocy czujnika zbliżeniowego lub przy pomocy wyłącznika pozycyjnego. Każdy z tych typów dysz może być dostarczony jako przeznaczony do montażu na płycie lub w uchwytach montażowych.

Dysze powinny być zamontowane w taki sposób, by odległość od dyszy do powierzchni zęba wynosiła 150-200 mm, a kąt pomiędzy natryskiwaną wiązką smaru i powierzchnią zęba wynosił ok. 30°. Cykl smarowania składa się z czasu natrysku i czasu przerwy. Czas natrysku jest stały i wynosi 4 s. Czas przerwy pomiędzy kolejnymi natryskami jest regulowany w szafie kontrolnej. Jest to podstawowy sposób regulacji ilości środka smarnego podawanej na wieniec. Drugi sposób polega na regulacji wydajności ejektora, nastawionej fabrycznie na maksymalną i wynoszącą 3,28 cm3 (0,2 in3). Ten sposób jest zalecany, gdy układ obsługuje małe zębniki, a pozostawienie maksymalnej wydajności ejektora powodowałoby długie przerwy pomiędzy cyklami smarowania.

Wady i zalety

Zastosowanie

Typowym zastosowaniem układu natryskowego HSA jest smarowanie otwartych przekładni zębatych oraz bieżni napędowych. Najczęściej znajdują zastosowanie w przemyśle wapinenniczym i cementowym na młynach surowca (kamienia wapiennego i węgla) i cementu. Znajdują także zastosowanie przy smarowaniu napędów pieców. Są one także stosowane w przemyśle gipsowym do chłodników i pieców rurowych.